Direniş, Barış ve Adalet Mücadelesi

Hz. Peygamber Mekke’de direniş, Hudeybiye’de barış ve Medine’de ADALET timsalidir. İnandığı değerlerden ve mücadelesinden vazgeçmesi için kendisine yapılan her türlü teklife, sunulan imkana hayır demiştir. Bu nedenle işkence, hakaret, baskı ve alaya maruz kalmış, yaşadığı şehri terk etmeye mecbur edilmiştir.

İnsanlığın özgürlük ve eşitlik mücadelesi, Peygamberlerin, kanaat önderlerinin, toplumsal mücadele yürütenlerin temel ve vazgeçilmez görevidir. Yalana dayalı ilişkilere, kul hakkının haksız talanına dayalı ekonomik işleyişlere, kişi hegemonyasına dayalı yönetim anlayışına karşı, hesap verme ve hesap sorma üzerine kurulu bir toplumsal, siyasal düzenin savunucusu olan Hz. Muhammed de geriye örnek bir mücadeleyi miras bırakmıştır.

Yönetimde kayırmacılığı değil, emaneti ehline vermeyi; ne pahasına olursa olsun haksızlığa boyun eğmemeyi; düşmanı bile olsa zulmetmemeyi hayat felsefesi haline getirerek onun ümmeti olmak mümkün olur. Sömürüye, kula kulluğa hayır demeden akla, vicdana uygun bir mücadele içine girmeden, insanca yaşam koşullarını inşa etmenin mümkün olmayacağının en unutulmaz tarihsel şahsiyetleri peygamberlerdir.

Kutlu doğumu vesilesiyle Hz. Muhammed'i anmak, onun neden Muhammed’ül Emin olarak anıldığını anlamak ile başlamalı. Medine Sözleşmesi referansıyla gerçek kardeşlik ve bir arada yaşama hukukunun inşası için, kurtuluşu, kişileri ilahlaştırmaya ''(La) Hayır” demekte gören bir tavır takınılmalıdır.